Антисемитизмот на христијанската вера!?

Што може да се каже за денешниот однос на припадниците на Еврејската религија кон Црковната историја и конкретно кон онаа историја опишана во Светото писмо на Новиот завет? Независно од тоа колку многу денес се зборува за слобода на искажувањето – сепак во некои средини постојат сериозни тенденции за цензурирање не само на она што се зборува за верата денес, туку и на нешта кои се кажани и напишани векови и векови наназад!

Нели пред некоја година дури и Мел Гибсон беше принуден реченицата на првосвештеникот „Неговата крв нека падне врз нас и врз нашите деца“ – да ја остави непреведена во неговиот филм „Страданија“ (примериот со мел Гибсон не е ни првиот ни последниот, ама на него прво се сетив). Изговорот е – антисемитизам!…

Добро, една работа стварно ме копка – каде е границата тогаш помеѓу Христијанството и антисемитизмот? Некако излегува дека од оваа перспектива христијанство само по себе е поприлично „антисемитистичко“. И сега, современото демократско општество, кое гледа на сите како така да им ги задоволи правата – се соочува со поразителната „вистина“: дека цели два милениуми се изградувало на „антисемитистички“ и „дискриминаторски“ основи.

Ѕирнав малку по интернетов – преполно е со сордржини кои на големо го осудуваат христијанството како „уште од своето создавање насочено против Евреите“. Колку што јас можам да се сетам на таа првобитна историја, сè некако ми се чини дека беше обратно… Ама не било така! Уствари, изгледа дека свети Стефан и неговите пријатели го каменувале евреијскиот првосвештеник, а овој, пред да испушти душа погледнал кон небото и… Мислам, ствааарно! Но навистина нема да се зачудам, ако во некое либерално-ревидирано издание на Новиот завет прочитам и вакво нешто.